Aby każdy przełożony troszczył się nie tylko o sprawy materialne swych współbraci, ale był przede wszystkim odpowiedzialny za ich duchowe potrzeby. (art. 48)
Za naszą Ojczyznę, naszych rodziców, krewnych, przyjaciół i dobroczyńców.
Za nasze Zgromadzenie, naszych przełożonych i o powołania do naszego Zgromadzenia
Za wspólnotę Domu zakonnego w Sulisławicach
Najpokorniejsze dzięki składam Ci, o Boże, że mi dajesz znów wolę i moc do rozpoczęcia na nowo tej codziennej i szczegółowej kontroli mego życia. (20.06.1838, Paryż)
