Aby, skoro siła naszego Zgromadzenia jest zależna od intensywności życia duchowego i owocnego apostolatu każdej lokalnej wspólnoty, nasze poszczególne domy były wspólnotami chrześcijańskimi pełnymi życia, w których wyraża się i wzrasta wiara, nadzieja i miłość każdego zakonnika. (art. 135)
Za naszych braci na misjach
Za wszystkich poległych w Powstaniu Warszawskim
Za wspólnotę Domu Prowincjalnego w Krakowie
Jeżeli świat nie ma stać się piekłem lub knieją Tatarów - poświęcenie i talent kierować nim muszą. (KW, 8)
