Konstytucje Zgromadzenia Zmartwychwstania PNJCH, Rzym 2019
Ochotne i wierne zachowanie Konstytucji – nie co do litery, która zabija, lecz co do ducha, który ożywia – pomogą nam jaśniej i głębiej poznać wolę Bożą i prowadzą każdego członka Zgromadzenia Zmartwychwstania Pańskiego do zupełnego poświęcenia się Zmartwychwstałemu Chrystusowi.
Reguła Pierwotna, Rzym 1842
Do ułożenia reguły pierwsi zmartwychwstańcy wyznaczyli ojca Piotra Semenenkę, którego później wybrali także przełożonym generalnym. Przez okres Wielkiego Postu 1842 trwały konsultacje i dyskusje proponowanych zapisów. Reguła, zawierając w trzydziestu trzech paragrafach oryginalną myśl i wizję Bogdana Jańskiego, została ostatecznie ukończona i przyjęta o północy w Wielką Sobotę. W Niedzielę Wielkanocną, 27 marca 1842, w katakumbach św. Sebastiana w Rzymie, pierwszych siedmiu zmartwychwstańców złożyło swoje śluby zakonne, zawiązując tym samym formalnie Zgromadzenie. Reguła ta była obowiązująca na okres eksperymentalny pięciu lat.
Reguła Braci Zmartwychwstania Pana Naszego Jezusa Chrystusa, Paryż 1850
Reguła z roku 1850, przyjęta przez V Kapitułę Generalną (21 listopada 1849 - 2 lutego 1850), jest wiernym wyrazem myśli, ducha i miłości Założycieli Zgromadzenia. Chociaż je układ był wspólnym działaniem Ojców Kapitulnych (Józefa Hubego, Hieronima Kajsiewicza, Piotra Semenenki, Aleksandra Jełowickiego i Karola Kaczanowskiego), to jednak powstanie jest zasługą ojca Semenenki. Po dwóch latach eksperymentów z regułą benedyktyńską, to ojciec Piotr stał się dla pozostałych pewnym przewodnikiem w formułowaniu zasad życia i ducha Zgromadzenia oraz gorliwym zwolennikiem powrotu do oryginalnej myśli Bogdana Jańskiego.