(29 czerwca 1814 - 18 listopada 1886)
Wybitny filozof i teolog, uczestnik powstania listopadowego, współzałożyciel zgromadzenia zmartwychwstańców. W latach 1842-1845 i od 1873 jego przełożony generalny. Twórca głównych idei duchowości zgromadzenia (zmartwychwstańcza szkoła duchowości), znakomity rekolekcjonista i kaznodzieja. Ceniony jako kieronik duchowy wraz z Kajsiewiczem przyczynił się do powstania zgromadzeń żeńskich, między innymi niepokalanek, zmartwychwstanek, nazaretanek, felicjanek, józefitek. Konsultor Kongregacji i doradca Papieży; od 1865 roku pierwszy rektor Papieskiego Kolegium Polskiego w Rzymie; autor licznych prac filozoficzno-teologicznych; pozostawił po sobie obfitą korespondencję i dziennik.
OJCZE NASZ
Kraków 1896, Nakładem X.X. Zmartwychwstania Pańskiego
© dla niniejszej wersji: Centrum Duchowości Zmartwychwstańczej w Rzymie, 2008.
Jest to dziewięć nauk Współzałożyciela Zmartwychwstańców przedstawiających myśl Bożą i mądrość Bożą zawartą w Modlitwie Pańskiej.
O PAPIEŻU
Marcin Karas - wstęp i opracowanie
II Tom Książnicy Zeszytów Historyczno-Teologicznych, Kraków 2006
W skład tomu wchodzą nowy przekład na język polski traktatu zatytułowanego „O Papieżu i Episkopacie na podstawie wiecznych zasad Bożych, a także o roli Papieża i biskupów w nieomylnym Magisterium Kościoła”, pierwsze polskie tłumaczenie rozprawy „Papież i jego nieomylność w świetle pierwszej i wiecznej przyczyny oraz w swej ostatecznej konsekwencji” oraz zbiór pięciu kazań na temat papieża w uwspółcześnionej wersji językowej.