Indywidualne wędrowanie w ramach procesu rozeznawania, czyli odkrywania swojego powołania w Kościele, odbywa się w „towarzystwie” przedstawiciela Zgromadzenia Zmartwychwstania Pańskiego, którym zwykle jest duszpasterz powołaniowy. Podczas serii spotkań z zakonnikiem odpowiedzialnym za towarzyszenie powołaniowe, kandydat będzie mógł wzrastać w większej świadomości tego, do czego Pan Bóg go powołuje. Jeśli będzie coraz bardziej oczywiste, że jest to powołanie do życia zakonnego, to wtedy rozpoczyna się bardziej formalny i głębszy proces formacji.
Zgromadzenie Zmartwychwstania Pańskiego proponuje zazwyczaj cztery etapy formacyjne: formacja przednowicjacka, nowicjat, formacja ponowicjacka i formacja ciągła. W czasie formacji przednowicjackiej kandydat kontynuuje proces rozeznawania swojego powołania do życia zakonnego poprzez poznawanie historii, charyzmatu i misji Zgromadzenia, poznawanie teoretyczne i praktyczne duchowości życia zakonnego, kontynuację studiów uniwersyteckich, uczestniczenie w jakiejś formie apostolatu, etc. Ocena kandydata na tym etapie formacji będzie skoncentrowana na jego zdolności do życia wspólnego i na okazanej skuteczności w apostolacie.
W czasie nowicjatu, kandydat przygotowuje się do pogłębienia swojego oddania się Chrystusowi poprzez złożenie profesji zakonnej. Nowicjat jest więc czasem intensywnego doświadczenia duchowego, na które składają się m.in. codzienna modlitwa i medytacja, regularne celebrowanie Sakramentów świętych, rekolekcje, studium i kontynuacja procesu rozeznawania. Nowicjat trwa jeden rok i kończy się złożeniem pierwszych ślubów zakonnych. Formacja ponowicjacka jest ukierunkowana ku pełnej przynależności do Zgromadzenia Zmartwychwstania Pańskiego. Kandydat, po pierwszych ślubach, przygotowuje się do swojej przyszłej posługi jako kapłan, stały diakon lub brat zakonny. Ten etap, trwający od trzech do pięciu lat, składa się zazwyczaj ze stosownych studiów, w zależności od charakteru przyszłej posługi kandydata, i kończy się złożeniem ślubów wieczystych oraz ewentualnie święceniami.
Czas formacji ciągłej trwa przez całe życie zakonnika, albowiem jako zakonnicy pragniemy być wierni wspólnocie i posługiwaniu, a to zakłada stałe dokształcanie się, troskę o życie wspólnotowe i wytrwałość w modlitwie.