Związki zmartwychwstańców ze świętym Janem Pawłem II sięgają okresu jego studiów na Uniwersytecie Jagiellońskim. Niektórzy z naszych ojców uczęszczali razem z nim na wykłady, inni natomiast w latach pięćdziesiątych byli jego studentami. Jako biskup krakowski odwiedzał prawie każdego roku w poniedziałek wielkanocny nasz kościół przy ul. Łobzowskiej, gdzie też mieściło się wówczas Wyższe Seminarium Duchowne. Niektórzy ze zmartwychwstańców przez posługę Metropolity Krakowskiego otrzymali święcenia prezbiteratu. Kardynał Wojtyła odwiedzał ponadto prowadzone przez zmartwychwstańców parafie polonijne w Wiedniu, Chicago i Hamilton w Kanadzie. Jako biskup, a potem papież, dziesiątki razy pielgrzymował do prowadzonego przez zmartwychwstańców sanktuarium Matki Bożej Łaskawej w Mentorelli i bywał gościem w Domu Generalnym w Rzymie na via San Sebastianello.
Papież podczas wizyty apostolskiej w Austrii, 12 września 1983, poświęcił organy w kościele pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Wiedniu, a dzień później przybył z wizytą na Kahlenberg, by uczcić trzechsetną rocznicę polskiego zwycięstwa w Odsieczy Wiedeńskiej. Natomiast 25 maja 2002, w czasie pielgrzymki do Bułgarii, ukoronował wizerunek Matki Bożej Patronki Jedności Chrześcijan w Malko Tarnovo.
Szczególnym momentem dla naszego Zgromadzenia było świętowanie wspólnie z Ojcem Świętym 150-lecia założenia zmartwychwstańców. Uroczystość odbyła się 4 stycznia 1987 w Domu Generalnym w Rzymie. Jan Paweł II, dziękując za ofiarowany mu pierwszy tom historii Zgromadzenia powiedział: „Wręczyliście mi tutaj historię Zgromadzenia Zmartwychwstańców, żebym sobie poczytał, po angielsku. Muszę powiedzieć wam, że jeżeli są jakieś zgromadzenia, których historię mniej więcej znam, to wśród nich na pewno są Zmartwychwstańcy (...) Sama prawda o zmartwychwstaniu, która jest największą prawdą naszej wiary chrześcijańskiej, była w XIX wieku, po upadku naszej Ojczyzny, wielkim światłem dla całego Narodu. Do tej prawdy sięgnęli też wasi Założyciele jako prawdy wiary, zachowując jej charakter inspiracji równocześnie dla Rodaków i dla ówczesnego społeczeństwa”.
Na zakończenie wizyty w nawiązaniu do Soboru Watykańskiego II przypomniał wielkie wyzwanie, przed jakim stoją dziś zmartwychwstańcy: „Wasi Założyciele działali w duchu proroczym, jak gdyby przewidywali Vaticanum II z jego całą koncentracją na misterium paschalnym, to znaczy właśnie na tajemnicy zmartwychwstania, oczywiście nad całym misterium paschalnym, od Wielkiego Piątku do Wielkiej Niedzieli. W ten sposób idea przewodnia, a zarazem charyzmat waszego Zgromadzenia dzięki Soborowi odnowił się i uaktualnił w tym stuleciu (…) Waszym zadaniem jest pracować dzisiaj nad zmartwychwstaniem, duchowym zmartwychwstaniem społeczeństwa”.