Aby w naszych lokalnych wspólnotach miłość wyrażała się i wzrastała, gdy wzajemnie staramy się okazać sobie troskę, współczucie i Chrystusowe przebaczenie; gdy przez szczerą miłość w stosunku do wszystkich zakonników, z którymi przypadło nam żyć w danej wspólnocie, staramy się być znakiem nieograniczonej miłości Boga. (art. 135)
O wierność naszemu charyzmatowi i naszym ślubom zakonnym oraz o ducha zmartwychwstania
Za byłych alumnów naszego Niższego Seminarium w Poznaniu i ich wychowawców
W intencji duszpasterza i parafian parafii Hasenleiten (w dniu odpustu)
Za wspólnotę Domu zakonnego w Kościerzynie
Nie mówić więcej ani mniej, niż potrzeba na chwałę Boga i dla dobra bliźniego. (KW, 11)
