Aby w apostolacie wychowania zakonnicy dążyli do pielęgnowania podstawowego szacunku dla osobowości i indywidualności zarówno wychowanków, jak i wychowawców, zachowując otwartość i przystępność w stosunku do uczniów i współpracowników jako ważny środek budowania chrześcijańskiej wspólnoty. (art. 207)
Za żyjących rodziców i dobroczyńców członków naszego Zgromadzenia
Za prowincjalne komisje, rady i referaty
Za naszych współbraci na Bermudach, w Boliwii, Brazylii, Jerozolimie, Kanadzie, Tanzanii, USA i we Włoszech
Nie ma świętszej własności nad własność osobistą, utworzoną naszymi zdolnościami i naszą pracą. (KW, 98)
